با آنكه ايطاليا اثر افتخار آميزي در تاريخ فلسفه بجا گذارده معهذا دوره هاي فتور فكري نيز داشته است .
ويكو ، مانند چند نفر ديگر نقطة درخشاني را در يكي از ادوار ظلماني تشكيل ميدهد . معذلك معاصرينش ، آنطوريكه بايد ويرا نشناختند .
كشور ايتاليا از چنگال اين فتور بوسيله فضائل خويش و همچنين تحت تأثير افكار ساير ملل كمك كم نجات يافت . با اين جهت است كه ميبينيم كشور نامبرده در قرن هيجدهم در جنبش تحقيق و تفكر كه مسلك روشن بيني ناميده ميشود بنحو افتخار آميزي شركت جست . جنبش مذكور ابتدا در آلمان و سپس بخصوص بيركت اصحاب دائره المعارف در فرانسه توسعه يافت .
در ايتاليا نيز نويسندگاني چند پا بعرصة وجود گذاردند كه سعي آنان بالا بردن سطح فرهنگ كشور و بهبودي نظام سياسي آن بود . اكثر آنان بيش از اينكه فيلسوف باشند نويسنده سياسي اجتماعي اقتصادي مورخ و حتي حقوقدان بودند و همه آنان در پي آزادي از چنگ روشي بودند كه طي قرون متمادي در ايطاليا حكومت ميكرد.
گراوينا آثاري تهيه كرد كه تبحر كامل ويرا نشان ميدهد . جيانون كه داراي روحي نقاد بود، با عشق فراوان از تفوق دولت نسبت به كليسا دفاع ميكرد .
از ميان نويسندگان سياسي اين عصر مافي (1755-1675) از اهالي ورون را نام ميبريم كه در تأليف خود بنام شوراي سياسي (كه در 1736 برشتة تحرير در آمده و پس از مرگ مؤلف در 1797 منتشر شد ملاحظاتي مشابه با ملاحظات مونتسكيو بخصوص در مورد رژيم مشروطه سلطنتي انگلستان ابراز داشته است . گرچه از نظر فكري عميق بوده ولي نميتوان آنرا پيشقدم مونتسكيو دانست چه روح القوانين با آنكه در 1748 به پايان رسيد لااقل بيست سال پيش از اين تاريخ شروع شده بود ، بعلاوه اقامت مونتسكيو در انگلستان (1731-1729) سابق بر اقامت مافي (1736) در اين كشور ميباشد . اگر بخواهيم در اين خصوص بكسي عنوان پيشقدم دهيم ، ويكو و گراوينا سزاوراترند .
همچنين دوني (1781-1714 و از اهالي ماترا ) را بايستي از پيروان ويكو دانست . وي در آثار خود (بحث در خصوص علم حقوق جهاني 1760 ريشه و پيشرفتهاي عضو جامعه و دولت مدني رم 1763 علم بعادات يا سيستم حقوق جهاني 1775) قدم بقدم از نظريه هاي ويكو پيروي كرده بدون اينكه واقعاً به معناي عميق آنها پي برده باشد .
عليه دوني وجود ويكو في نتي يسوعي (1782-1750 ،اهل ونيز) قيام نمود . اين شخص در كتاب « اصول حقوق طبيعت و ملل »(1764) خود دو نويسندة مزبور را به علت تحسين از حالت بربريت اولية انساني بالحاد متهم ساخت .
دوني در 1765 مفصلاً به فينتي جواب داد اين شخص نيز در جواب دوني رسالة « دفاع از نوع انسان كه متهم بسابقة حماقت است » را در 1768 و بنام مستعار فيلاندرو ميزوتريو منتشر ساخت سپس متناوباً انتقادات قلمي ديگري ازدوني ، در مجلة علم بعادات و رسوم و از في نتي در چاپ دوم كتابش ( اصول حقوق طبيعت و ملل ) منتشر گرديد .
كسيكه داراي اهميت زيادي است جنووزي (1769-1712 ) از اهالي سالرن ميباشد كه در دانشگاه ناپل به تدريس اخلاق و اقتصاد سياسي اشتغال داشت . وي حتي اولين كسي بود كه در اروپا ، در 1754 ، تدريس سياسي اقتصادي را آغاز كرد . اين شخص ، در خصوص حقوق و تكاليف افراد انساني ، كتابي تحت عنوان ديچوزينا يا فلسفة عدل و تقوي 1767 نگاشت نوعي التفاط ، بخصوص از عقايد ولف ، است . رسائل وي در تجارت نيز هنوز مورد استفاده و قابل ملاحظه ميباشد .
ديگر از كسانيكه تحت تأثير عقايد ولف قرار گرفتند لاهپرودي (1793-1733) اهل روزانو است كه مؤلف كتابي در فلسفه حقوق ،تحت عنوان حقوق عمومي جهاني يا مسائل حقوق طبيعت و ملل (1778-1776) ميباشد . اين كتاب بوسيلة ساچي بزبان ايتاليائي ترجمه گرديد و تا سال 1791 متن دروس لامپرودي در دانشگاه پيز را تشكيل ميداد .
يكي از پيروان لايپرودي بنام كارميگناني كه از جزادانان معروف است ، در كتاب « تاريخ ريشه و پيشرفتهاي فلسفه حقوق » خود ، بررسي دامنه داري بكتاب مزبور اختصاص داده .
پي نوشت :
1-Moratori
2-Vignola
3-Della Carita Cristiana
4- La filosofia morale
5- Della publica
6- Dei difletti della giurisprudenga
7- G. Gravina
1-Origines juris Civilis
2-P.Giannone
3- Lstoria civile del Regno di Nappoli
4- S.Maffei
5- Consiglio Politico
6- J.Stellini
7- E.Duni
8- G.Finetti
9-Filandro Misoterio
1- A.Genovsi
بانک مقالات حقوقی
